حكايتى

ماكنش بقى ابنك موجود حرام عليك راعى ربنا دى عيله من دور ولادك 
سمير انتى مجنونه ازاى تكلمينى كده
الممرضه علشان ماعندكش رحمه ومهما كان حيجرالى كان لازم اقولك انك انانى وظلمت الغلبانه دى 
سمير انا حقطع عيشك انتى ماتعرفيش انا مين
الممرضه عارفه انت مين وعارفه ان فى ربنا إللى مايرضاش بالظلم ومش خاېفه منك روح شوف مراتك إللى دخلت فى إغماء وهى لسه خارجه من ولاده وابقى شوف لو لا قدر الله جرالها حاجه ابنك إللى انت فرحان بيه ده حيلومك وحيكرهك اد ايه انك حرمته من امه 

سمير سمع كلامها وسابها ومشى راح يشوف بوسى إللى كانت لسه فى حالة الاغماء والدكتور مش عارف يفوقها 
سمير خير يادكتور فى ايه
الدكتور پغضب استاذ سمير انا نبهتك ان نفسيتها وحشه وان تصرفات حضرتك بتتعبها اكتر الممرضات قالولى انك ماكنتش معاها وطول الوقت مع ابنك 
سمير وده ايه علاقته بحالتها
الدكتور المدام جالها حمى نفاس وربنا يستر وتنجى منها غير انها دخلت فى غيبوبة ومش بتفوق وبعت استدعى دكتور من وأعشاب يشوفها
سمير پخوف يعنى ايه يعنى ممكن يجرالها حاجه
الدكتور انا قولتلك قبل كده انها صغيره ومحتاجه معامله خاصه 
خرج الدكتور يستعجل دكتور المخ والأعصاب وفضل سمير جنب بوسى شايف بشرتها البيضاء كانت باللون الأصفر وجسمها وهو بيلمسها ببرودة التلج 
سمير شرد بعقله وافتكر بوسى حبيبته وشقاوتها وجمالها إللى جننه من ساعة ماشافها 
سمير لنفسه معقول انا ظلمتك كده انا كنت مفكرك بتدلعى عليا طيب وايه يعنى لو اتدلعتى عليا ماانتى بنتى الكبيره وحبيبتي ومراتى معقول اكون اتجوزتك اعوض حرمانى من الأطفال ولما جاللى ادهم نسيت حبى ليكى لا لا لا انا بحبك انا مقدرش اعيش من غيرك 
فاق من شروده على صوت ماجده 
ماجده سمير باشا سمير باشا
سمير هااا نعم ياماجده 
ماجده مش المفروض نستعجل اهلها ياعالم يجرى ايه
سمير قصدك ايه هى ممكن يجرالها حاجه
ماجده دى كانت مڼهاره خالص يا حبيبتى وبتصرخ جامد وطول عمرى اعرف انا حمى النفاس دى إللى بينجى منها بيكون رحمة ربنا معاه
سمير بعصبيه لا ياماجده متقوليش كده انا مقدرش اعيش من غيرها 
ماجده سامحنى ياباشا حضرتك جيت عليها جامد بعد ماكان اهتمامك ليها كله ومدلعها نسيتها من غير مقدمات 
سمير معاكى حق ياماجده هى تقوم بس بالسلامه

________________________________________

وانا حعوضها عن كل ده 
وصل دكتور المخ والأعصاب وكشف على بوسى
وأثناء الكشف كان وصل اهل بوسى ومايعرفوش غير انها ولدت 
الدكتور المدام دخلت فى غيبوبة نتيجة المعيار العصبى 
سمير يعنى ايه يعنى مش حتفوق حسفرها بره حالا لو محتاجه ده 
الدكتور المدام هى إللى رافضه الرجوع للواقع واضح ان الفتره الاخيره فى حياتها كانت صعبه 
عبد الله وهو بيمسك فى سمير عملت ايه فى بنتى قولى عملت ايه وصلتها لكده ازاى 
سمير بانهزام ماعملتش حاجه والله ماعملت حاجه غير انى فرحت بأبنى 
ام بوسى بعد خروجها عن سلبيتها بببببس انتوا الاتنين انتوا الاتنين السبب وانا معاكم 
عبد الله انا انا السبب انا إللى قولتلها تتجوز راجل أكبر منها 
ام بوسى انت إللى قسيت عليها انت إللى مااخدتهاش فى حضنك حتى لما غلطت بعدتها عننا وانت يتجوز بنتى وماصدقت لقيت عيله صغيره تبدأ بيها حياتك ومهمكش انك بتنهى حياتها بقت ام وهى لسه ماكملتش السابعة عشر سنه تعرف ايه دى عن الامومه 
سمير انا حبيتها وعملت كل حاجه علشان اسعدها حتى علاقتها بيكم انا إللى رجعتها 
ام بوسى وعملت ايه أول مابقت حامل سحبت منها حبك واهتمامك إللى هى اتجوزتك علشانهم 
انا مش بقول انتوا لوحدكم غلطانين انا كمان غلط غلط لما سيبت بنتى ماتعرفش حاجه فى الدنيا سيبتك انت تعلمها سيبتهالك تلعب بعقلها ومشاعرها 
حتى بنتى غلطت لما ماسمعتش كلامنا وخاڤت مننا كان حيعمل ايه ابوها حيضربها لكن مع الوقت حينسى زى مانسى إللى عملته وجالها غلطت لما فكرت ان الاهل مش بيسامحوا 
سمير هى تقوم بالسلامه وعمرى ماحزعلها تانى
ام بوسى لا قول هى تقوم بالسلامه وترجع معايا أكبرها واعلمها ازاى تبقى ام ازاى تحكى ولادها وتقف فى ضهرهم وماتكونش سلبيه زيى
ماجده اهدوا ياجماعه هى تقوم بالسلامه وتشوف ابنها إللى كرهته قبل ماتشوفه وبعدها تاخد قرارها وانا متأكده انها المره دى حناخد القرار الصح 
الكل كان واقف عند غرفة العنايه إللى انتقلت ليها بوسى لكن اصعبهم حال كان سمير إللى حس بحبه لبوسى وظلمه ليها من أول مااتجوزها وهى أصغر منه بكتير
عدت ايام وأيام والكل منتظر ان بوسى تفوق من الغيبوبة انها ترجع للحياه تانى وكل واحد فيهم يعوضها عن غلطه فى حقها سمير كانت حالته تصعب على الناس كلها ساب شغله وفضل قاعد فى المستشفى بين مراته وابنه كان واضح عليه التعب وظهر عليه سنه من طول لحيته إللى كان دايما بيهتم بيها
اما عبد الله اخد اجازه من شغله ومكانش بيسيب المصحف من ايده ليل نهار بيسجد يستغيث بالله يردله بنته ويصلح غلطه معاها
ام بوسى كانت ويلها بنتها وويلها الطفل إللى محتاج حضڼ امه 
ماجده كانت بتحاول تراعيهم كلهم وقلقانه على بوسى كأنها بنتها 
وهما قاعدين كانت الممرضه إللى قعدت مع بوسى من وقت خروجها من الولاده وهى نفسها إللى سمعت سمير إللى فوقه من توهته دايما بتيجى تشوف بوسى وتدخلها العنايه وفى اليوم ده لقوها داخله لبوسى كالعاده لكن المره دى معاها الطفل ابن بوسى وسمير 
ام بوسى استنى ياحبيبتى انتى مدخله الولد ليه هى بنتى فاقت ولا جرالها حاجه 
الممرضه لا ياحاجه ولا فاقت ولا جرالها حاجه انا داخله اعمل محاوله معاها يمكن تفوق 
سمير جرى عليها بلهفه يعنى فى امل انها تفوق
الممرضه بتنهيده قولوا يارب
الجميع پقهر يارب
دخلت الممرضه وحطت البيبى فى حضڼ بوسى وهى فاقده الوعى تماما ونايمه على السرير متوصل بكل اجزاء جسمها اجهزه ومحاليل فضلت الممرضه سانده البيبى بأيد بتخرج صدر بوسى لابنها يرضع منه باليد التانيه بعد محاولات عرفت توصل فم البيبى بصدر امه 
الممرضه فضلت تتكلم مع بوسى وتحسها على الرجوع للواقع علشان ابنها بعد مااكدلها الدكتور انها بتكون سامعه الكلام لكن عقلها رافض الرجوع 
الممرضه قومى ياحبيبتى قومى شوفى ابنك محتاجك أوعى تسيبيه زى ماالكل سابك قومى ابنك جعان عاوزك تأكليه انتى سنده وضهره زى ماانتى كنتى محتاجه السند هو محتاجلك 
بكى الطفل وصوت بكائه كان واصل لبوسى حست بابنها وبدأ جسمها يحصل فيه رعشه خفيفه 
الممرضه حست بيها وهى سانده البيبى على جسم امه
الممرضه پبكاء قومى قومى انتى حاسه بابنك ردى عليا شوفى ابنك مش لاقى فى صدرك لبن هو بيعيط علشان جعان ومع كلام الممرضه كان بكاء الطفل بيزيد ويعلى وجسم بوسى الاهتزاز والرعشه بتزيد وكأنها بتحاول ترجع وتحضن ابنها قلب الام هو إللى بدأ يحرك مشاعرها واصلت الممرضه كلامها يلا قومى انتى قويه لازم ترجعى ابنك مش