الفصل السادس والسابع والعشرون بقلم_يارا_عبدالعزيز

و يختار هدوم اطفال و لعب اطفال بنفسه كنت حاسس ان الكل بيتفرج عليا پصدمه و الله بس كله يهون عشان حبيب قلب ابوه
راحت عنده و حضنته بفرحه كبيره و اتكلمت بحب 
ربنا يديمك لينا يحبيبى شكلهم جميل حلو اوي المره الجايه هنروح مع بعض بس لما بطني تكبر شويه بقى و نعرف نوعه
ابتسم بحب على برائتها و طفولتها و انها فعلا بعقل اطفال أقل المواقف ممكن تقلب مزاجها كليا و تفرحها و فرح لانه قدر يعرف ايه الحاجات اللي ممكن تفرحها
حاوط ضهرها بايديه وليه بقوه اتكلم بهمس 
تعرفي اني اكتر واحد مستعجل على وجوده عايز الحق اشبع منه
طلعت من حضنه و بصتله باستغراب و حزن 
ليه بتقول كدا !!! 
ريان هو فيه ايه 
انا مبقتش فاهمه تصرفاتك بخصوص موضوع حملي بالذات انت فيه حاجه مخبيها عليا
ريان بتوتر عا عادي يحياة محدش ضامن عمره البني ....
قاطعته حياة و هي بتحط ايديها على شفايفه و بتتكلم بدموع 
بس انت مش هتسبني!!!!!
انا مش هقدر استحمل انت كمان تبعد عني بطل تقول الكلام دا انت مش عارف الفكره نفسها بتعمل فيا ايه
اتكلم بمرح على عكس اللي جواه من الم.. على الدموع و الحزن اللي شافه في عينيها 
بيعمل فيكي ايه يحبيبتي بهزر فيه ايه
حياة پغضب و دموع لا متهزرش في الموضوع دا بالذات متهزرش فيه انا مش هقبله حتى لو بهزارلصدره بحنان و اتكلم بهمس 
خلاص اهدي انا اسف مش هتكلم فيه تاني
مسكت فيه بقوه كبيره و هي خاېفه و كلامه بيتردد في دماغها و فكره بعده عنها بتم وتها نزلت دموعها على كتفه بتلقائية حس بدموعها 
شالها برفق و حطها علىبحنان و هي لسه ماسكو مش عايزة تسيبه 
اتكلم بهمس و ميل عليها من وشها و فضل يبل كل انش في وجهها بعشق و بيهمس بكلمات يطمنها بيها ملس على شعرها بحنان 
فاقوا هم الاتنين على صوت رنين هاتف ريان 
حياة حاولت تبعد لكن كان بقوه و هو بعنقها بعشق اتكلمت بهمس و خجل 
ريان تلفيونك بيرن
ريان بهمس في وسط قبلا ته 
هتلاقيه من الشركه عشان الاجتماع مش لازم اروح خليني جانبك احسن
بعدته عنها بخجل و خديت الفون من على الكومود و ادتهوله و اتكلمت بهمس و رقه 
ممكن يبقى فيه حاجه مهمه رد احسن انا هروح الحمام
هز راسه بهدوء و رد و هو بيبص لطفيها بحزن و دموعه اللي كان حابسها مقدرش يمنع نزولها اتنهد بعمق و رد
كانوا واقفين امام غرفه العمليات و كل واحد فيهم طاقته خلصت من الخۏف 
نجدهم الدكتور اللي خرج جريوا عليه بسرعه 
اتكلمت ناديه پخوف 
بنتي مالها يا دكتور 
بقلمي يارا عبدالعزيز
الدكتور بأسف هي كويسه بس للاسف خسرنا الجنين
بصله الجميع پصدمه كبيره 
همس مجدي پصدمه جنين !!!!
ناديه كانت بتبص للدكتور پصدمه و حاسه انها في كابوس مش مستوعبه اللي قاله 
بصوا لرندا اللي خرجوها من غرفه العمليات على الترولي
كريم و مجدي كانوا بيبصولها پغضب مفرط و ناديه كانت بصالها پخوف شديد اتكلمت بهمس و بكاء
بنتي
دخلوا معاها الغرفه و استنوها تفوق 
فتحت عينيها بارهاق اتحولت نظراتها لخوف و صډمه لما شافتهم كلهم حواليها 
ناديه كانت لسه هتروح
عندها بس وقفها مجدي هو بيشاورلها بايديه پغضب مفرط 
كريم راح عندها و اتكلم پغضب 
انتي كنتي حامل ازاي !!!!!!
مين مين اللي عمل فيكي كدا انطقيي
مجدي پغضب كرررريم انت تسكت خالص مش عايز اسمع نفسك 
كمل و هو. بيبص لرندا و بيتكلم بفحيح
فهمينا بدل ما احنا واقفين كدا و مش فاهمين ازاي بنتنا العذ راء اللي