امل الحياة الجزء 22
انت في الصفحة 1 من 5 صفحات
الفصل الثاني و العشرون
تميم بصلها پخوف شديد و مسك ايديها بسرعه و شدها عليه
د فنت وشها في صدره پخوف و مسكت فيه بقوه و هي بتترعش
اتكلم و هو بينهج
انتي مجنونه العربيه كانت هد وسك
خرجت من حضنه و اتكلمت بدموع و الم
ياريتها كانت خبطتني و مو تت الم وت ارحم بكتير من اللي انا فيه دلوقتي بسببك
ليه انا قولتلك قولتلك بلاش توجعني
قولتلك بلاش اكون مجرد رغبه
انا مستاهلش انك تخو ني
مستاهلش اني اتوجع منك كدا
انا بكرهك و مش طايقاك
بعدت عنه و اتكلمت پحده
انا هرجع الصعيد هعمل كل اللي عمي يقولي عليه كل حاجه هتحصلي هناك هتبقى ارحملي من شوفتك
انا اللي غلطت لما وافقت اسلمك نفسي و انا عارفه كويس انت اتجوزتني ليه
سندها بايديه و قربها من حضنه و اتكلم پخوف شديد و هو بيهز وشها
رحيل
رحيل فوقي
بقلمي يارا عبدالعزيز
شالها بسرعه و وصل قدام عربيته حاطها فيها و طلع بسرعه على البيت بمجرد ما وصل كانت هي بدأت تفوق تدريجيا
بصلها پخوف و اتكلم بحنان
بقيتي احسن نروح المستشفى
تعالي ماما اكيد جوا هخليها تشوفك
بعدت ايديها عنه پغضب و اتكلمت پحده
قولتلك هروح عند اهلي انت جايبني هنا ليه
اتكلم پحده و هو بيخرج من العربيه
و انا جوزك و مش موافق و حقي امنعك
انتي مفكره انهم يقدروا هم أو غيرهم يبعدوني عنك انسيي انتي مراتي و مستحيل تبعدي عني حتى لو انتي عايزه دا
انت معندكش قلب
ايه كميه القسۏه دي انا ازاي كنت مخدوعه فيك كدا
هو انت مش اتجوزت عليا ما تروحلها سابني امشي و اعمل اللي انت عايزاه
كفايه تمثيل بقى انت مبتحبنيش يا تميم اللي بيحب مش بيجرح و مش بيعرف يشوف اي حد غير اللي بيحبه انت روحت بكل بساطه و اتجوزت عليا
انا دلوقتي بعفيك من الجواز دا و بقولك طلقني
تجاهل كلامها و خرج من العربيه فتح الباب من ناحيتها و شالها
فضلت تحرك في رجليها بعصبيه و اتكلمت پحده
نزلني
تميم پحده
لا و بطلي تتحركي مش هتعملي حاجه غير انك هتتعبي نفسك و انا مش هنزلك برضوا
دخل بيها القصر تحت نظرات الاستغراب من كل الموجودين
تميم نزلني نزلني بقولك
بص لكل الموجودين و اتكلم بهمس
رحيل خلينا نتكلم في اوضتنا احسن
ريان پغضب
فيه ايه!
مش قالتلك نزلها نزلها و فهمنا ايه اللي بيحصل
نزلها بهدوء و اتكلم باحترام
حاجه ما بيني انا و مراتي و ياريت محدش يدخل
ريان پغضب و هو بيقف قدامه
لما تبقى مراتك بټعيط و انت واخدها غصبن عنها لازم ندخل
حياة پخوف من تحول ريان على تميم
اهدا يا ريان و خلينا نفهم
رحيل بدموع و ڠضب
ما تقولهم يباشا ايه اللي حصل
قولهم انك اتجوزت عليا
بصولها الجميع پصدمه اتكلم ريان پغضب
الكلام دا حصل!
اتنفس بعمق و اتكلم بهدوء
و ايه اللي فيها معملتش اي حاجه غلط و لا حرام من حقي اتجوز تاني و تالت و رابع
رحيل بصتله بالم و اتكلمت پغضب مفرط
زييي ما انا من حقي دلوقتي اقولك تطلقني و انت تعمل اللي انا عايزاه
انا عمري ما هقبل اللي انت بتقوله دا
تميم پحده
و انا مش هطلقك
اعملي اللي انتي عايزه تعمليه
مفيش اي حاجه هتبعدك عني مهما
