الجزء 26

حياة بدموع من امتى و شغلك بيشغلك عني يا ريان 
متشغلش بالك هدور على المحفظة و خدها و ارجع انا مبقتش مهمه

اتأفف بضيق و اتكلم ببعض الحده 
=مش واخده بالك انك بقيتي نكديه و بتصغري عقلك ديما على فكره يحياة انتي مش عارفه تفهمني

حياة بصتله بحزن و شالت ايديه من على  و بعدت 
و اتكلمت پألم.. 
 صح معاك حق انا مش عارفه افهمك و بقيت نكديه

حاول يتحكم في غضبه عشان ميزعلهاش ، دخل غرفه تبديل الملابس و طلع الشنط و اتكلم ببأبتسامه 
 طب بصي كدا

بصيت للشنط باستغراب و خدت منه شنطه و فتحتها ، لاقيت فيها فستان مقاس طفله رضيعه 
بصتله بفرحه كبيره و ابتسامه و بدأت تفتح باقي الشنط لاقته جايب لبس اطفال و لعب 
فضلت تضحك بفرحه و هي  الهدوم بحب 
= شكلهم حلو اوي انت اللي جبتهم و لا بعت حد يجبهم