الجزء 26

خبط على الباب بهدوء و دخل بعد ما اتاه اذن الدخول من فردوس ، بص لحياة اللي كانت قاعدة على الكنبه و تانيه رجليها و ركبتها و ماسكه السندوتش في ايديها و بتاكل پغضب و هي بتتجنب النظر ليه 
 نسيت حاجه و لا ايه ؟

ريان بمكر و هدوء 
 ااه نسيت المحفظه بتاعتي بس مش لاقيها خالص فوق ممكن تطلعي معايا تدوري عليها

حياة بصتله و اتكلمت ببراءه و رقه 
ازاي مش لاقيها!!!
تعال كدا و انا هدورلك عليها

خرجت حياة قدامه و هي لسه ماسكه السندوتش في ايديها و بتاكل منه بشراهه كأنها بطلع ڠضبها كله فيه و ريان بصلها و ابتسم 

اتكلمت بهمس و ابتسامه عشان حياة متسمعش 
 داري المحفظه لو بصيت على جيبك هتلاقيها !!!!

ريان بصلها باحراج و ابتسم
 و الله انتي عسل

قال كلامه و طلع ورا حياة اللي بدأت تدور على المحفظه في الاوضه و اتكلمت پغضب 
 هتكون راحت فين يعني افتكر حطيتها فين

ريان و هو بيتصنع الحزن 
مش عارف يحياة دي فيها كل حاجه الڤيزا و البطاقه و كل حاجه و فيها شويه ورق مهم

حياة برقه و هي بتعقد جانبه و بتمسك ايديه 

 يحبيبى هندور عليها متخافش هلاقيها متزعليش أوي كدا
حط ايديه على بطنها برفق و اتكلم بحنان 
مالك

غمضت عيونها بخجل لما  وشه في  و بدأ ي برقه و حب ، اتكلم بهمس في وس 
 زعلانه من ايه اوي كدا مش احنا اتصالحنا انبارح

مكنتش عارفه تطلع صوتها بسبب قربه الشديد منها ، حاولت تتظاهر بالقوه 
 انت لسه زعلان صح كنت انبارح بتاخدني على اد عقلي مش اكتر

كملت و هي بتلتفت إليه و تتحدث ببعض الحده الممزوجة بصوتها المخڼوق 

 انا مش عارفه افرح بحملي بسببك انت ليه مش عايز 
هو فيه حد يكره يبقى اب !!!!

اتحدث بهدوء و هو ل خدها برقه 
 يحبيبتى انا عملت ايه بس ما انا مبسوط اهو و الله كنت مشغول اوي 
بقلمي يارا عبدالعزيز